Foy filho & companheiro do Thebano,
Que tam diuerſas partes conquiſtou
Parece vindo ter ao ninho Hispano,
Seruindo as armas que contino vſou,
Do Douro, Guadiana o campo vfano,
Ia dito Eliſio, tanto o contentou
Que ali quis dar, aos ja canſados oſſos
Eterna ſepultura, & nome aos noſſos.

O ramo que lhe ves pera diuiſa,
O verde Tyrſo foi de Baco vſado,
O qual aa noſſa idade amoſtra & auiſa
Que foi ſeu companheiro & filho amado:
Ves outro, que do Tejo a terra piſa,
Deſpois de ter tam longo mar arado,
Onde muros perpetuos edefica,
E templo a Palas, que em memoria fica

Vliſſes he o que faz a ſancta caſa
Aa Deoſa, que lhe dâ lingoa facunda,
Que ſe lâ na Aſia Troia inſigne abraſa,
Ca na Europa Lisboa ingente funda:
Quem ſera eſtoutro ca que o campo arraſa
De mortos, com preſença furibunda?
Grandes batalhas tem desbaratadas,
Que as Agueas nas bandeiras tem pintadas.