Página:O livro de Esopo fabulario português medieval.pdf/92

fixo re- tornado independente[1]. Em apoio de tal explicação está o facto de em francês arcaico se encontrar re tambem como adverbio[2]. Da vitalidade do prefixo re- em português e hespanhol falla a Sr.ª D. Carolina Michaëlis na Rev. Lusit., III, 183. Esta vitalidade favorecia o emprego adverbial do prefixo.

errar, aggravar, offender, causar damno: XIX, 25. — Junte-se mais este exemplo aos que trazem Moraes e Cortesão nos seus Diccionarios. Tambem na Demanda do Santo Graal, sec. XIV: «por Deus, se vos errey en algũa ren»[3]. Em hesp. arc.: errar «ofender», «agraviar»[4].

ervanço, grão de bico: XII, 5 (ervanços), 23 (heruamço). Cfr. tambem Moraes, Dicc., s. v. «ervanço».

escarnecer. Empregado transitivamente: «ho rico .. escarneçe ao proue», XI, 16. Cf. Moraes, Dicc., s. v.

escarnho, escarnio: XV, 13.

escarnido, escarnecido: XXVIII, 16. Participio do verbo ant. escarnir.

escatimoso, offensivo, malicioso: XXIII, 14. — Este adjectivo não estava ainda archivado nos nossos lexicos. Cfr. hesp. escatimoso no mesmo sentido.

escuitar, escutar: XXIII, 13 (escuytou).

escusar, justificar: LXI, 11.

esguardar, olhar, attender, observar: XXV, 16; XXXIII, 4; XL, 17; XLIV, 17, 18. (Talvez deva pronunciar-se esgardar). — Vid. guardar.

espaancar, espancar: XXXVI, 5. — Os aa são etymologicos, pois o etymo remoto está no lat. p(h)a(l)anga.

espcrever, escrever. O p não tem valor phonetico.

especia, apparencia: LIII, 8. Numa phrase: so espeçia, como em lat. sub specie.

esplandor, esplendor: I, 6 (esplamdor).

esqueecer, esquecer: XXVII, 25 (esqueeçer). Os ee são etymologicos: esquecer < escaecer < lat. *ex-ca(d)escere.

estávil, estavel: XXXIV, 42 (estauyll).

  1. Romania, IX, 580. Cfr. o mesmo periodico, XI, 87, onde junta exs. de er na linguagem dos personagens populares dos Autos de Gil Vícente.
  2. Meyer-Lübke, Gram. der Rom. Spr., II, § 613, III, § 492.
  3. Fl. 181-v.,b: apud Cornu, Romania, XI, 93. — Outro exs., no texto impresso, pp. 63 e 98. Este ultimo é: «porque sentya que lhe errára do que auja feito».
  4. Dicc. da Academia Hespanhola.