239

2.º Nós lhes expunhamos os fructos e os emolumentos, que deviam esperar de nossa amisade, isto é, reforma em sua vida, conhecimento do verdadeiro Deos, defesa do nosso rei contra seos inimigos, o qual não deixaria de enviar-lhes homens e armas conforme necessitassem. Pe moé Koroiut, pere Koramrecé: Tupan mombe-ouane koroiut peam: yande mogna gare, rhé, opap katu, ahé maé mognan. Yangaturan: yandé renonde vuac ueriko: ahé gneem rupi yané rekormé. Pepusurom peamo tareumbare soiy yauaeté oreru vichaue: Pepusurum okat araia oboure uaia pepusurô anuam; quer isto dizer — «Nós vos ensinamos a viver mais para a vossa felicidade: queremos ensinar-vos o verdadeiro Deos, creador do universo, infinitamente bom, e que nos prometteo o Ceo si n’esta vida fizermos o que elle diz. Viemos defender-vos de vossos inimigos. Nosso rei, que é forte e poderoso, vos dará sempre soccorro de armas e de homens.»

Prestavam muita attenção ao que diziamos, e nos respondiam que os francezes sempre os haviam auxiliado; que tinham vindo agora por ordem do rei para tiral-os das cadeias de Jeropary, que não duvidavam aprender grandes coisas á respeito de Deos, especialmente quando ja soubessemos sua lingua, porque os interpretes, diziam elles, não fallam como vós á Deos. Não nos podem dizer outra coisa, porem se fallasseis comnosco vós nos dirieis o que Deos vos disser. Nossos filhos serão mais felizes do que nós, porque comvosco aprenderão a lingua francesa, como nos promettestes, e assim terão mais conhecimento de Deos do que nós, que ja somos velhos.

Nós o que temos feito é correr e andar errantes pelos bosques adiante dos Peros[NCH 97] tendo por alimento apenas raizes de arvores. Nossos filhos estarão seguros contra seos inimigos, os francezes se unirão á nossas filhas, e nossos filhos ás filhas dos francezes, e assim seremos parentes: ficareis comnosco, em nossas aldeias, e sereis nossos padres Tupan os amará, e Jeropary nada poderá contra elles. Haverá abundancia