Agora me part'eu mui sen meu grado

Agora me part'eu mui sen meu grado
de quanto ben hoj'eu no mund'havía,
c'assí quer Deus e mao meu pecado,
                ai eu!
De máis, se mi non val Santa María,
d'haver coita muito tenh'eu guisado;
mais rog'a Deus que máis d'hoj'este día
non viva eu, se m'el non dá conselho.

Non viva eu se m'el i non dá conselho,
nen viverei, nen é cousa guisada,
ca, pois non vir meu lum'e meu espelho,
               ai eu!
ja per mia vida non daría nada,
mia senhor; e digo-vos en concelho
que, se eu morr'assí desta vegada,
que a vó-lo demande meu linhage.

Que a vo-lo demande meu linhage,
senhor fremosa, ca vós me matades,
pois voss'amor en tal coita me trage,
               ai eu!
e sol non quer Deus que mi o vós creades,
e non mi val i preito nen menage.
E ides-vos e min desemparades;
desempare-vos Deus, a que o eu digo.

Desempare-vos Deus, a que o eu digo,
ca mal per fic'hoj'eu desemparado.
De máis non hei parente nen amigo,
               ai eu!
que m'aconselh'. E desaconselhado
fiqu'eu sen vós, e non ar fica migo,
senhor, senón gran coita e cuidado.
Ai Deus!, valed'a home que d'amor morre!