Deu-lo sab'hoje, mia senhor

Deu-lo sab'hoje, mia senhor,
(a quen se non asconde ren,
de pran), ca vos quer'eu melhor
doutra cousa; mais non por ben
que de vós atenda, ca sei
ca ja per vós non perderei
gran coita do meu coraçón,

que eu i tenho, mia senhor,
por vós que me fazedes mal,
porque desejo voss'amor,
e eu non poss'i fazer al;
mais sõo quite de perder
per nulha guisa, sen morrer,
gran coita do meu coraçón,

ca, mal pecado!, mia senhor,
ben per sei eu ca ja'ssi é
que mi non faredes maior
ben ja nunca, per boa fe,
ca me fezestes, pois vos vi;
e non perderei eu per i
gran coita do meu coraçón.

Mais se Deus quiser, mia senhor,
agora quando m'eu quitar
aquí de vós, e sen vós for
u vos non vir, nen vos falar,
ben per sei eu como será:
morrerei eu, e tolher-s'-á
gran coita do meu coraçón.