Fostes-vos vós, meu amigo, d'aquí

Fostes-vos vós, meu amigo, d'aquí
noutro día, sen vo-lo eu mandar,
e hei-vo-l'ora ja de perdoar,
porque veestes chorar ante mí;
e, quant'é esto, pass'agor'assí,
     mais outra vez non engueedes én.

Meu talán era de vos non parcir,
porque vos fostes sen meu grad'entón,
e ora sodes cobrad'en perdón,
porque me veestes mercee pedir;
e non quer'ora máis depós est'ir,
     mais outra vez non engueedes én.

Ca, se vos ora fui perdoador,
mesura foi que mi o fezo fazer,
ca me vẽestes chorand'e dizer:
«por Deus, mercee, mercee, senhor»;
e, quant'é, ora serei sofredor,
     mais outra vez non engueedes én.