Maior García ést'homiziada

Maior García ést'homiziada,
que tanto guarda seu corpo, de pran,
que ja de noite nunca ela man,
como as outras, na súa pousada;
e guarda-se, ja nunca tanto vi:
ca, u man hoje, non marrá cras i,
des i, de noite, nunca dorme nada.

E, con todo esto, assí é custuiada,
que non pode home saber seu talán,
e en máis de cen logares a verán
deitar, mais pouco é i sa ficada;
e, u alberga, direi-vos o que faz:
nunca homen nẽún na casa jaz
que o a meos non cate ũa vegada.

E anda-s'ela tan dessegurada,
come se nunca i prendesse afán;
non ést'assí, ca muitos vos dirán
que ben mil vezes lhe meten ciada,
e non a pode nulh'homen colher
na mão, se i a non acha jazer,
ou quando'sté, ou quando é levantada.

E non a poderá homen achar
senón quando se quiser levantar,
ou ao serão ou aa madrugada?