Pois me fazedes, mia senhor

Pois me fazedes, mia senhor,
de quantas cousas no mund'ha
desejos perder, e sabor,
senón de vós, de que eu ja
nunca desejos perderei,
nel al nunca desejarei
no mundo, senón vós, senhor,

ou mia morte, poix me vos ben,
senhor, non queredes fazer,
ca non ha no mund'outra ren
por que eu ja possa perder
a coita que eu por vós hei
senón morrer, eu o sei,
ou por min fazerdes vós ben,

ca me fazedes muito mal
des aquel día'n que vos vi;
pero, senhor, ren non vos val,
que nunca eu de vós partí
meu coraçón, pois vos amei;
nen ja nunca o partirei
d'amar vós, e farei meu mal;

e faça-o ja, pois Deus quer,
que eu sempre hei ja a desejar
(tanto com'eu viver poder)
mia mort', e vosso semelhar:
ca nunca tanto viverei
que desej'al, nen sairei
por al de coita, pois Deus quer.